Maar liefst 40% van alle Nederlanders heeft last van slaapproblemen, blijkt uit onderzoek van de Universiteit Utrecht. Bij 25% is zelfs sprake van een slaapstoornis. Wat zijn de meest voorkomende slaapproblemen? En hoe weet je of je zelf een slaapstoornis hebt?
Slaapproblemen worden slaapstoornissen als ze langdurig aanhouden en een negatief effect hebben op je dagelijks functioneren. We zetten de drie meest voorkomende slaapstoornissen op een rij:
1. Insomnie
Wie last heeft van insomnie (of slapeloosheid) heeft problemen met inslapen, doorslapen of te vroeg wakker worden. Er is sprake van chronische insomnie als je:
- Minimaal drie nachten per week moeite hebt met inslapen, doorslapen of te vroeg wakker wordt;
- De slapeloosheid invloed heeft op je functioneren overdag (vermoeidheid, concentratieproblemen en/of stemmingswisselingen);
- Deze klachten minimaal drie maanden aanhouden.
Onderzoeker Victor Spoormaker ziet veel mensen met slaapproblemen jarenlang doormodderen, of langdurig slaapmedicatie gebruiken. ‘Zonde, en niet zonder risico’s, want slaapmiddelen zijn doorgaans behoorlijk verslavend. Insomnie valt goed te behandelen met denk- en doe-oefeningen (cognitieve gedragstherapie)’, aldus de promovendus.
2. Restless legs
Restless legs zijn te herkennen aan een onweerstaanbare drang om te bewegen – meestal in je benen, maar het kan ook in andere spieren optreden. Het is een irritant kruipend, trekkend, jeukend gevoel. De drang wordt sterker in situaties van rust, en wordt verlicht door te bewegen. Die bewegingsonrust veroorzaakt slaapproblemen.
3. Slaapapneu
Bij slaapapneu is er sprake van een ademhalingsstoornis tijdens de slaap. Je stopt regelmatig met ademhalen, schrikt wakker van de benauwdheid en slaapt weer door. Hierdoor raakt je slaap verstoort en rust je ‘s nachts onvoldoende uit. Het probleem van apneu is dat de meeste mensen de ademstops niet kunnen herinneren, omdat ze steeds maar heel kort wakker zijn. Bovendien vallen mensen met slaapapneu door hun vermoeidheid vaak heel makkelijk in slaap. Daardoor vermoeden ze zelf geen slaapproblemen, maar worden ze in veel gevallen door hun partner op hun ademstops gewezen.